BOŞNAK YARİM ...

Herkese merhaba.Bir önce ki geri dönüş yazımda hayatıma birinin girdiğini ve kısa bir süre içersin de de sözlendiğimden bahsetmiştim.Bu yazımda ise nasıl tanıştığımızdan biraz bahsetmek istiyorum.Çünkü tam da istediğim şekilde tanıştım Boşnak Yarim'le :))

(Boşnak Yarim diyorum çünkü kendisi Bosna Hersek göçmeni.Tam bir Boşnak :))

   Biz görücü usulü tanıştık.Komşumuzla Boşnak Yarim'in halası vesile oldu bu duruma.Aslında halasını biz de 9 yıldır tanıyorduk ama Yusuf dan (Boşnak Yarim) haberimiz yoktu tabi.Bir gün annem ve komşumuz Yusuf'un halasına misafirliğe gittiler.O sırada işte laf lafı açtı.Komşumuz oğluma kız bakıyorum yok mu bir tanıdık demiş o da bende yeğenime kız bakıyorum asıl sen biliyor musun demiş :) O sırada konu kapanmış ama sonrasında komşumuz anneme bir çıtlatmış.Annem de kızım bilir demiş.Tabi annemin bunu söylemesinde ki rahatlık benim kabul etmeyeceğimi düşünmüş olması.Çünkü söylenen hiç bir görücü usulü teklifi kabul etmiyordum.Daha zamanı var 25 den önce evlenmeyi düşünmüyor deyip reddediyordum.Ama bu sefer ne olduğunu inanın bende bilmiyorum.O an bir şey oldu ve ben bir fotoğrafını görmek istedim.Tabi bu işler için hemen Facebook devreye giriyor :) Komşumuzda Yusuf'un adını biliyor ama soyadını bilmiyordu.Bu yüzden ben aslında fotoğrafını bile görmeden kabul ettim görüşmeyi.O an içimden onunla tanışmak geçti işte.Değişik bir duyguydu.Tarif etmesi zor.

Neyse. İşte bizde önce Facebook sonra da Whatsupp aracılığıyla konuştuk .İki hafta sonra ise yüz yüze görüştük.Her zaman söylediğim gibi şimdide söylüyorum.Fikrim değişmedi.Ben "Aşk'a" inanmıyorum.Sonsuz sevgiye inanıyorum.Bu yüzden de ona öyle ilk görüşte aşık oldum diyemem ama ilk görüşmemizde tam 5 saat durmadan konuştuk :)) Birbirini ilk defa gören biri nasıl bu kadar çok şey konuşur bende bilmiyorum ama biz konuştuk işte.Sanki birbirimizi uzun zamandır tanıyor gibiydik.İşte bu his beni ona bir adım yaklaştırdı.Sonrasında ki diyaloğumuz içinde önemli bir adım oldu.O günden sonra yine saatlerce hiç yorulmadan konuşabiliyoruz :))

Böyle uzun konuşmalardan sonra devreye aileler girdi.Tabi en başından beri aslında aileler işin içindeydi.Görüştüğümüzü biliyorlardı.Ama ikimiz için her şey yolunda gidince bir de biz tanışalım dediler.Onlar bize misafir oldu biz onlara.Bunları da bir başka yazıda anlatıcam.Boşnak böreğinden bahsetmezsem içim rahat etmez çünkü :) Aileler de tanışıp görüştüler.Çok güzel bir bağ kuruldu iki aile arasında.O kadar samimi ve sıcak bir ortam oldu ki bu kadar çabuk kaynaşmalarına şaşırdık ikimizde.Ama bundan o kadar memnunuz ki .İnanın ailelerin iyi anlaşması çok önemli.Ben sadece sevdiğin insanın kendisiyle değil , ailesiyle de evlilik bağı kurulduğuna inanıyorum.

Yazının başında Boşnak Yarim'le tam da istediğim gibi tanıştığımdan bahsetmiştim.Ben hep görücü usuluyle tanışmayı isterdim.Nedenlerini aşağıda sıralıyorum :))

1.En başından her iki taraf da olaya ciddi olarak bakıyor ve evlenmek amacıyla tanışıyor.

2.Amaç evlilik olunca mırın kırın etmeden istek ve arzularını , evlilikten beklentilerini , hoşlanmadığın şeyleri söyleyebiliyorsun.Bu sayede herkes en başında ona göre görüşmeye devam ediyor.

3.Aile onayını alarak görüşmeye başlıyorsun.Sonradan acaba ailem onu beğenir mi ? Onun ailesi beni beğenir mi kaygısı yok.Tabi ilerleyen zamanlarda yine beğenmeme durumu yaşanabilir ama en azından çok fazla şey yaşanmadan bu durumda ortaya çıkar zaten.

4.Görücü usulu olmayan ilişkilerde başlangıç biraz zorlu geçiyor.Çünkü önce hoşlandığını itiraf etmelisin , sonrasında aynı duyguları besleyip beslemediğini öğrenmelisin ,acaba ailem ne der endişesi falan filan.Bence zor bir süreç.Bu yüzden ben biraz da kolay olduğu için hep görücü usulü tanışmak istediğimi söylerdim :)) 

İstediğim gibi de oldu.Görücü usulüyle tanıştım.İyi ki de böyle tanıştım diyorum.Şu ana kadar en ufak bir pişmanlığım yok.Bundan sonra da olmaz İnşallah.İştee bizim tanışma serüvenimiz de bu kadar.Görücü usulü tanışsak da sonradan ikimizin ailesinden çok tanıdıklar çıktı.Bir ara akraba çıkıcaz sandım :)) Aslında birbirimize çok yakınmışız ama bir o kadar da uzak kalmışız.Bende buna kader ve doğru zamanlama diyorum....

Diğer yazılarda görüşmek üzere.Kendinize çok iyi bakın hoşçakalın.