Hayatım boyunca hep bir şeyleri gerçekleştirme hayaliyle yaşadım.Bir yerlere gitmek , bir şeyler almak , çılgınlıklar yapmak , beğendiğim ve merak ettiğim kitapları / filmleri okumak izlemek.Sevdiğim eşyaları satın almak.Merak ettiğim yemekleri tatmak.Yani hayatımda yer edinmesini istediğim büyük küçük her şeyi çok çok önemli bir şeyi gerçekleştiriyor muşum gibi yapmayı seviyorum.Bunu yaparken de çok mutlu oluyorum.Uzun lafın kısası küçük şeylerle mutlu olabiliyorum.Bu küçük şeylerle mutlu olma olayı beni tanıyanlara bazen abartılı geliyor , çünkü gerçekten küçücük , başkası için hiç bir değeri olmayan ne bileyim göze çarpmayan vb şeylerle mutlu olabiliyorum.Annemin de bununla ilgili bir sözü var."Millet kirli donunu hediye etse sevinirsin" diyo :) Tabii annemin dediği kadar da değil ama yakın diyebiliriz.
Şimdi ben bu konuyu neden açtım onu söyleyeyim.Aslında bu tarz bir şey yazmayı planlamamıştım ama kitabın fotoğrafını görünce kendiliğinden döküldü kelimeler.Çünkü bu kitap da hayatımda okumayı en çok istediğim kitaptan biriydi.Uzun zamandır aklımdaydı.Her yerde karşıma çıkıyordu.Her yerde çok güzel ve etkileyici yorumlarını okuyordum.Hal böyle olunca okumadan edemezdim. Günün birinde D&R dan attım sepete.
Kitabı görür görmez kapak tasarımına ba-yıl-dımmmm.Çok ama çok hoşuma gitti.Ben sürekli CAN yayınlarının kapak tasarımını görüyordum.Bunu ilk defa görmüştüm.Renkleri o kadar güzel ki fotoğraf kesinlikle tam olarak yansıtamıyor.Turuncu rengi pek sevmememe rağmen bu kitapta en sevdiğim renk oluverdi :)
İlk izlenim bu kadar güzel olunca hemen kitabı okumaya başladım.Kapak tasarımında ki hayranlık kitabı okurken daha da arttı.Resmen kendimi kaybettim kitapta.Bazı yerlerinde sesli güldüm.Bazı yerlerinde boğazımda ki yumru yüzünden yutkunmakta zorlanıp okumaya ara verdim.Bana tüm bunları yapan Melek kanatlı şeytan ZEZE oldu (kitaptaki baş karakter). Ah Zeze ahhh.Ne tatlı çocuksun sen öyle.
Kitabı okurken çok güzel duygular yaşadım.Keşke daha önce okuyabilseydim dedim.Hani bir de kitap okurlarının çoğunda bir başucu kitabı olur ya.O bende hiç olmadı mesela.Öyle başucumdan ayırmayacağım.Açıp tekrardan okuyacağım bir kitap olmadı bugüne kadar.Ama Şeker portakalı sayesinde benimde artık bir başucu kitabım var.Şimdilik yeri sağlam ve kimseye kaptıracak gibi de durmuyor :)
Her zaman ki gibi uzadı benim yazı.Ama ne yapayım seviyorum yazmayı , anlatmayı , okumayı.Neyse demem o ki okuyun "Şeker Portakalı'nı" . Seveceksiniz....
Bol okumalı günler efenim.... :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder